Γράφει ο Π. Φλωρίδης

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα: «Πρώτη Σελίδα», 18.10.2012

Το βιβλίο του Βασίλη Κωνσταντινίδη

ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΣΤΟ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ

Ήταν το 1979. Ο μήνας χωρίς σημασία, αφού το φαινόμενο επαναλήφθηκε πολλές φορές. Την πρώτη φορά όμως είχε ιδιαίτερη σημασία, αφού προκάλεσε την χειρότερη εντύπωση. Στο χωριό μου (Σταυροχώρι) εμφανίσθηκαν κλούβες γεμάτες ΜΑΤ. Έχασαν απλά το δρόμο, αφού ο προορισμός τους ήταν το Ηλιόλουστο. Ένα μικρό χωριό, άγνωστο στην υπόλοιπη Ελλάδα, που έμελλε όμως να καταγραφεί στην συνείδηση των αγροτών κυρίως, ως παράδειγμα ανυποχώρητου αγώνα αλλά και αφόρητης αδικίας. Αυτά τα δύο πάντα πήγαιναν μαζί και πηγαίνουν μαζί.

Στο Ηλιόλουστο είχε αρχίσει ένας ακόμη ξεσηκωμός καταπιεσμένων αγροτών ενάντια στους λίγους που, εκτός του ότι κατείχαν τις τεράστιες εκτάσεις (33 τσιφλικάδες κατείχαν 137.000 στρέμματα), προέβαιναν και σε καταπατήσεις δημοσίων εκτάσεων, πνίγοντας τους φτωχούς κληρούχους των μικρών οικισμών.

Το αγροτεμάχια με “αριθμό 136” έμελλε να γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Ένα κομμάτι 360 στρεμμάτων που αποδεδειγμένα συνιστούσε Δημόσια Έκταση, το καταπάτησαν οι τσιφλικάδες της περιοχής. Ο αγώνας των αγροτών ξεκίνησε από το 1975, στην αρχή με ένδικα μέσα. Τα οποία φυσικά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.

Το 1976 το χωριό ξεσηκώθηκε και διεκδίκησε το “τεμάχιο 136”. Και έκτοτε, για πολλά χρόνια, το χωριό σύσσωμο αγωνιζόταν για ένα μεγαλύτερο κομμάτι ψωμί, εισπράττοντας έναν καταιγισμό μηνύσεων, φυλακίσεων, ταλαιπωρίας. Ούτε η Αλλαγή του 1981 τους απέδωσε το δίκιο τους. Ούτε ο τότε νομάρχης Β. Πετροπουλάκης μπόρεσε να δώσει λύση.

Ο “Αγώνας για ένα κομμάτι γης” συνεχίσθηκε με το ίδιο πάθος, με την ίδια οργή, την ίδια απογοήτευση, το ίδιο παράπονο. Ένα χωριό που έδωσε το παρόν στους Εθνικούς Αγώνες, πληρώνοντας δυσανάλογο τίμημα σε αίμα, εξορίες, φυλακίσεις, δεν ικανοποιήθηκε ποτέ. Ένα χωριό που οι αγώνες του δεν είχαν χρώμα αριστερό, δεξιό, κεντρώο, καταγράφηκε ως συνεχιστής του Κιλελέρ, μαζί με το Μεταλλικό, τη Βασιλίτσα κ.ά. Μέχρι εκεί όμως.

Όλα τα παραπάνω είναι μια απλή επιτομή του περιεχομένου του βιβλίου “Γεννηθείς στο Ηλιόλουστο Κιλκίς” του Βασ. Κωνστανινίδη. Ο πρόεδρος των Κιλκισιωτών της Αθήνας καταθέτει την προσωπική του εμπειρία με μια θαυμαστή χρονολογική σειρά. Κατάθεση ψυχής, αλλά και πολύτιμο ιστορικό ντοκουμέντο. Χωρίς φανατισμούς και άσκοπη απονομή ευσήμων.

Μια ζωή στον αγώνα για ένα κομμάτι γης, ακόμη συνεχίζεται.

Αξίζει τον κόπο το βιβλίο του συμπατριώτη μας να πάρει μια θέση στις βιβλιοθήκες. Πάνω απ’ όλα όμως αξίζει τον κόπο να διαβαστεί.