βαλκανικοί πόλεμοι Δ΄μέρος

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

Μέσα Μαζικής Ενημέρωση (ΜΜΕ) και κόμματα  εξουσίας

 

Με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ έχει ανοίξει μια φιλολογία γύρω από την λεγόμενη δημόσια τηλεόραση και γενικότερα για τα ΜΜΕ.

Δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, στελέχη κομμάτων και άλλοι επώνυμοι αναφερόμενοι στο λουκέτο της ΕΡΤ μιλούν για «πραξικόπημα, εκτροπή, για πλήγμα στη δημοκρατία» και άλλα παρόμοια και προτείνουν ενωτικούς αγώνες υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα της ΕΡΤ, από την αντιδημοκρατική συμπεριφορά της κυβέρνησης.

Με βάση όλον αυτόν τον θόρυβο που έγινε γύρω από αυτό το θέμα,  θα θέλαμε να εκφράσουμε την άποψη μας για τον ρόλο των ΜΜΕ και την συμπεριφορά των κομμάτων εξουσίας δηλαδή των εκάστοτε κομμάτων που αναλαμβάνουν την κυβερνητική εξουσία. Αξίζει να επισημάνουμε, ότι από την εμφάνιση τους τα οπτικοακουστικά μέσα αποτέλεσαν έναν ισχυρό παράγοντα ιδεολογικής και πολιτικής παρέμβασης. Στην ψηφιακή εποχή ο έλεγχος τους αποκτά στρατηγική σημασία για την διαμόρφωση συνειδήσεων και του τρόπου ζωής κάθε ανθρώπου, αφού όποιος ελέγχει τα ΜΜΕ καθορίζει και τις πληροφορίες που διοχετεύονται στο πλατύ κοινό. 

Αποσαφηνίζοντας, λοιπόν, πως όταν μιλάμε για ΜΜΕ εννοούμε τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, κρατικούς και ιδιωτικούς, τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και γενικά κάθε δημόσιο μέσο που ασχολείται με την ενημέρωση του πολίτη και τα οποία γενικά έχουν συνολικά την ίδια λογική χρησιμοποίησης, παρά τις όποιες διαφορές μεταξύ τους.

Εξάλλου δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας πως τα ΜΜΕ αποτελούν τον τέταρτο πυλώνα του αστικού μας πολιτεύματος ή την τέταρτη εξουσία, όπως αρέσκονται πολλοί να τα αποκαλούν.

Αυτό από μόνο του δίνει τον χαρακτήρα, την σημασία και τον τεράστιο ρόλο που παίζουν στην εξέλιξη της αστικής δημοκρατίας, με μία απαραίτητη προϋπόθεση, να σέβονται τον πολίτη, η πληροφόρηση να είναι όσο γίνεται πιο αντικειμενική, να μην εξυπηρετούν σκοπιμότητες και να μην υπάρχουν έξωθεν παρεμβάσεις.

Εξετάζοντας προσεκτικά την επιρροή του κάθε μέσου πληροφόρησης ξεχωριστά πρέπει να παραδεχθούμε πως η τηλεόραση αποτελεί το πιο δυνατό μέσο επικοινωνίας, με απεριόριστες δυνατότητες, οι οποίες μάλιστα δεν έχουν εξαντληθεί και επηρεάζουν το κοινό άμεσα και  αποτελεσματικά.

Πρέπει ακόμα να επισημάνουμε πως δεν υπάρχει ουσιαστική αντίθεση ανάμεσα στην κρατική τηλεόραση και την ιδιωτική. Και αυτό πρέπει να το πάρουμε σοβαρά υπόψη μας κατά την εξέταση και την αντιπαραβολή μεταξύ τους.

Άλλωστε η εξουσία μέχρι σήμερα έχει αποδείξει πως ξέρει να εξυπηρετεί πάντοτε το ίδιο καλά τα συμφέροντα της τόσο με τα κρατικά  όσο και με τα ιδιωτικά ΜΜΕ. Γι αυτό και κάθε φορά ανάλογη είναι και η συμπεριφορά της, δηλαδή δεν διστάζει να προχωρεί ακόμα και σε ακραίες και βίαιες αποφάσεις, αν το κρίνει απαραίτητο, κι’ αν πιστεύει πως αυτό την εξυπηρετεί, βλέπε το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Δεν είναι τυχαίο, ούτε συμπωματικό, ούτε αποτελεί σημείο των καιρών που το μεγάλο κεφάλαιο μπήκε δυναμικά  στον τομέα της πληροφόρησης και μπορεί ο καθένας εύκολα να διακρίνει πως δεν είναι μόνο το οικονομικό κίνητρο αποτέλεσμα αυτής τους της απόφασης.  

Το ερώτημα που τίθεται κάθε φορά είναι: Η ΕΡΤ και όποιο άλλο σχήμα τελικά την διαδεχθεί, συνολικά τα ΜΜΕ, ποια συμφέροντα υπηρετούν; Είναι ξεκάθαρο πως υπηρετούν την υπάρχουσα κατάσταση, το υπάρχον πολιτικό σύστημα που ως γνωστό είναι στην υπηρεσία της κυρίαρχης τάξης, με οποιαδήποτε μεταμφίεση κι αν εμφανίζεται. Είτε λειτουργεί με δημοκρατικό ή αυταρχικό μανδύα.  

Τα αστικά ΜΜΕ, ιδιωτικά και κρατικά είναι μηχανισμοί ιδεολογικής και πολιτικής χειραγώγησης, αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας και του κυρίαρχου πολιτισμού.

Ούτε στην κρατική ΕΡΤ, ούτε στα ιδιωτικά κανάλια οι ειδήσεις και η ενημέρωση ξέφευγαν από το παραπάνω πλαίσιο. Κατά κανόνα ήταν παραγκωνισμένες οι πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκπομπές που θα ανέβαζαν το πολιτιστικό και μορφωτικό επίπεδο του λαού. Αντίθετα η κυβερνητική προπαγάνδα είχε κυρίαρχη θέση, παρά τις ειλικρινείς και φιλότιμες προσπάθειες ορισμένες φορές δημοσιογράφων και άλλων εργαζομένων.  

Παρ. όλα ταύτα με όσα αναφέρουμε δεν θέλουμε να ταυτίσουμε την ΕΡΤ με τα ιδιωτικά ΜΜΕ. Στον ιδιωτικό τομέα πληροφόρησης υπάρχουν και τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μετόχων.

Ωστόσο το κράτος, σαν συλλογικός καπιταλιστής, πάντα θα έχει στη διάθεση του κρατικά ΜΜΕ, μικρότερα ή μεγαλύτερα από την σημερινή ΕΡΤ, που θα είναι σχετικά ανεξάρτητα από τα επιμέρους συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου και των μεμονωμένων καπιταλιστών, κι’ αυτό γιατί η αστική κυβέρνηση εκφράζει τα γενικά συμφέροντα της αστικής τάξης, άσχετα από τον βαθμό διασύνδεσης με συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους.

Γίνεται ξεκάθαρο πως το σημερινό πλαίσιο της οικονομίας σε συνθήκες που τα ΜΜΕ είναι στη κατοχή της κυρίαρχης αστικής τάξης, οι ανάγκες του λαού για ενημέρωση, ψυχαγωγία, πολιτισμό εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. 

Μετά την αιφνιδιαστική απόφαση του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά να κλείσει την ΕΡΤ και να οδηγήσει 2650 εργαζόμενους στην ανεργία και μάλιστα με «πράξη νομοθετικού περιεχομένου», προβάλει το ερώτημα γιατί η τρικομματική κυβέρνηση έβαλε λουκέτο στην ΕΡΤ με τις σύγχρονες υποδομές, τα δίκτυα της, το αρχείο της, απολύοντας χιλιάδες έμπειρο και ειδικευμένο προσωπικό, το οποίο αποτελούσε και το σπουδαιότερο περιουσιακό της στοιχείο.

Επικαλέσθηκε μια σειρά αιτίες ο πρωθυπουργός για το κλείσιμο της ΕΡΤ, λες και απευθυνόταν σε κατοίκους άλλης χώρας.

Μίλησε για κακοδιαχείριση, σπατάλες, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και άλλα παρόμοια. Βέβαια ο κ. Α. Σαμαράς γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ότι στο συγκρότημα της ΕΡΤ τα κυβερνητικά κόμματα, άρα και το δικό του κόμμα, διόριζαν τις διοικήσεις, τοποθετούσαν δικούς τους  ακριβοπληρωμένους δημοσιογράφους και άλλα στελέχη που τα αξιοποιούσαν για να ελέγχουν και να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη με βάση το τι «συμφέρει» στην εκάστοτε εξουσία. Γνωρίζει ότι η ΕΡΤ αποτελούσε μηχανισμό πολιτικής και ιδεολογικής χειραγώγησης του αστικού κράτους και δεν αποτελεί υπερβολή αν ισχυριστούμε πως στον τομέα της ενημέρωσης τις περισσότερες φορές υπηρέτησε όλες τις αντιλαϊκές επιλογές των κυβερνήσεων. 

Ας μη υποκρίνεται λοιπόν ο κ. πρωθυπουργός. Όταν αποφάσιζε το κλείσιμο της ΕΡΤ ήξερε πολύ καλά τι έκανε και γιατί το έκανε, ήξερε ακόμα ποιοι θα έβγαιναν κερδισμένοι από μια τέτοια απόφαση.

Η συμπεριφορά του και οι αιτιάσεις μας φέρνουν στο νου την ιστορία του πατροκτόνου που εκλιπαρούσε τους δικαστές να τον λυπηθούν επειδή είναι ορφανός.

Αυτή η εξέλιξη της ΕΡΤ έχει πολλούς στόχους. Σηματοδοτεί τη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων και σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων που ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της ενημέρωσης. Επιχειρούν να συκοφαντήσουν, να απομονώσουν ή και να φιμώσουν κάθε αντίθετη άποψη. Τρανό παράδειγμα  η προκλητική λογοκρισία, το κλείσιμο του ψηφιακού 902 από την DIGEA όποτε προέβαλε τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, μετά το λουκέτο, καθώς και οι απειλές που δέχθηκε από ΕΣΡ για τον ίδιο λόγο.

Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν ήταν ξαφνικός «θάνατος από έμφραγμα», ήταν σχεδιασμένη και προμελετημένη απόφαση. Εκτιμούμε πως είναι η απαρχή μιας σειράς παρόμοιων ενεργειών, π.χ. η αμυντική βιομηχανία, εκπαίδευση, δήμοι, κλπ.

Κλείνοντας θα θέλαμε να σημειώσουμε πως ο λαός θα πρέπει μέσα από την πολύχρονη εμπειρία του να βγάζει τα συμπεράσματα του. Θα πρέπει να είναι σε θέση, σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να κρίνει και να κάνει επιλογές προς το δικό του συμφέρον. Πρέπει να ξεπεράσει επιμέρους ενστάσεις και διαφορές και να δημιουργήσει την δική του λαϊκή συμμαχία.

Τέλος εντύπωση προκαλεί και η φρασεολογία που χρησιμοποιούν. Μιλάνε για αναδιάρθρωση και αναδιοργάνωση και εννοούν τα λουκέτα που βάζουν. Λένε επένδυση και ανάπτυξη και εννοούν το ξεπούλημα κερδοφόρων δημόσιων εταιριών ή οργανισμών.   Όχι τυχαία και οι λέξεις χάνουν το νόημα τους. Αυτοί είναι, αυτό ξέρουν να κάνουν και το κάνουν καλά. Ας κάνουμε και εμείς το ίδιο καλά αυτό που μας προστατεύει από όσους προσπαθούν να μας κοροϊδέψουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Η ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Η ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

ΕΙΝΑΙ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

 

Την τελευταία εβδομάδα ζούμε τις διαφωνίες που εκφράστηκαν μεταξύ των εταίρων της τρικομματικής κυβέρνησης με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ. Στην πραγματικότητα οι διαφωνίες αυτές δεν ήταν αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης αλλά το πώς θα πλασαριστούν οι όποιες αποφάσεις, πχ πως θα γίνουν οι απολύσεις στην ΕΡΤ και το πώς θα βαπτισθούν, αναδιαρθρώσεις, μεταρρυθμίσεις ή οποιαδήποτε άλλη ονομασία θα επινοηθούν.    

Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα μετά από πέντε χρόνια τα αποτελέσματα, από τότε που οι διάφορες κυβερνήσεις διαδεχόμενες η μία την άλλη και όλες μαζί βάλθηκαν να μας σώσουν. Να σώσουν το ελληνικό κράτος και κατ’ επέκταση και τους έλληνες πολίτες. Στο όνομα της σωτηρίας του έθνους πήραν μια σειρά μέτρα. Μέτρα που θίγουν ευθέως μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες και μικροεπαγγελματίες, δηλαδή μειώνουν το εισόδημα τους άμεσα και έμμεσα και μάλιστα δραματικά. Και το κάνουν με πολλούς «σωτήριους» τρόπους. Θα αναφέρουμε μόνο τις δυο κυριότερες «σωτήριες» αποφάσεις, που τις θεωρούμε και σπουδαιότερους.

Α. Την άμεση μείωση του εισοδήματος, μείωση μισθών και συντάξεων μέχρι και 50% και την κατάργηση του 13^ου και 14^ου μισθού ή σύνταξης και

Β. Την αύξηση του κόστους ζωής, δηλαδή αύξηση φόρων, κατάργηση του αφορολόγητου ποσού, αύξηση φορολογικών συντελεστών, επινόηση χαρατσιών και άλλα πολλά για να αναφέρω μόνο ορισμένα.

Βέβαια κάθε φορά που αναγγέλλουν κάποιο   μέτρο το συνοδεύουν με την υπόσχεση πως το επόμενο διάστημα θα είναι χρόνος ανάκαμψης και θα τελειώσουν τα βάσανα και το σπουδαιότερο το κάνουν για το «καλό» μας. Δυστυχώς αυτό το γαϊτανάκι καλά κρατεί, συμπληρώσαμε αισίως περισσότερο από πέντε χρόνια και πάμε από το κακό στο χειρότερο.

Η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού είναι πρωτόγνωρη. Παίρνει τεράστιες διαστάσεις. Τα μέτρα που παίρνονται είναι βάρβαρα και παράλογα. Δεν οδηγούν πουθενά ή μάλλον οδηγούν στη παραπέρα επιδείνωση της ζωής του ελληνικού λαού.    

Με βάση στατιστικές που είδαν το φώς της δημοσιότητας οι περικοπές των νοικοκυριών, για να αντεπεξέλθουν στην κρίση, ανέρχονται ακόμη και στο 64,2% στα είδη διατροφής,  ενώ το 93,1% έχει περιορίσει δραστικά τις δαπάνες για είδη ένδυσης και υπόδησης.

Όπως προκύπτει από έρευνα που πραγματοποίησε ΓΣΕΒΕΕ σε συνεργασία με την εταιρία MARC τα νοικοκυριά περικόπτουν δραστικά τα είδη διατροφής, για να αντεπεξέλθουν στην οικονομική κρίση και να πληρώσουν τους λογαριασμούς και τις υποχρεώσεις τους.

Επίσης τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι 6 στα 10 νοικοκυριά είναι στο όριο να μην μπορούν να πληρώσουν τους φόρους, τους λογαριασμούς του ρεύματος, της ύδρευσης και τα δάνειά τους, ενώ σημαντικός αριθμός δεν διαθέτει το απαραίτητο εισόδημα, ούτε για την κάλυψη των βασικών αναγκών.

Η πρωτόγνωρη φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού που επιβάλλει η τρόικα δια μέσου της άθλιας συγκυβέρνησης, αυξάνοντας το κόστος ζωής με παράλογους φόρους, π.χ. την τιμή του πετρελαίου, που ανάγκασε πολλούς συμπολίτες μας να σταματήσουν την χρήση της κεντρικής θέρμανσης τον χειμώνα που μας πέρασε και να στραφούν σε εναλλακτικές μορφές που τελικά αποδεδείχθηκαν ανασφαλείς και επικίνδυνα για την υγεία.  Δηλαδή από την μία μείωσε την αγοραστική δύναμη του πολίτη με τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις και από την άλλη αύξησε το κόστος ζωής σε όλα τα επίπεδα. Αυτή η αντιλαϊκή επέλαση της συγκυβέρνησης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων εκδηλώνεται, χωρίς αρχή, μέση και τέλος με βάρβαρα μέτρα που ισοπεδώνουν τη ζωή των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων.

Δεν διστάζουν κάθε φορά που δεν θα επιτυγχάνεται κάποιος στόχος να προχωρούν σε περικοπές στην υγεία, παιδεία, ασφάλιση, πρόνοια, δημόσια διοίκηση κ.α.

Δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να ομολογήσουν, και μάλιστα να περηφανευτούν και να διαφημίσουν ότι φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό και ξεπουλούν την δημόσια περιουσία για να ξεπεράσει όσο γίνεται πιο ανώδυνα την κρίση η πλουτοκρατία.

Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, οποίος σε «Φόρουμ Επενδυτών» χωρίς ίχνος ντροπής διαφήμισε  την φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, λέγοντας: «Μέσα σε μόλις τρία χρόνια, με μεγάλο κόστος, οι Έλληνες πετύχαμε όσα λίγες χώρες στη οικονομική ιστορία», αναφέροντας σαν επίτευγμα την δραστική μείωση του εργατικού κόστους, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και γενικά την ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις.  

Είναι ξεκάθαρο πως το ενδιαφέρον και οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης περιστρέφονται στην διασφάλιση των όρων επανόδου των επιχειρηματικών ομίλων σε συνθήκες υψηλής κερδοφορίας με ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αδιαφορώντας για την τραγική κατάσταση που έχουν περιέλθει τα ελληνικά νοικοκυριά. 

Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι η επίσημη ανεργία το πρώτο τρίμηνο του 2013 ανέρχεται στο 27,40% ή 1.355.237 άτομα, ενώ ο ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.595.921 άτομα. Η απασχόληση μειώθηκε κατά 2,3% σε σχάση με το προηγούμενο τρίμηνο και 6,3% σε σχέση το πρώτο τρίμηνο του 2012. Η ανεργία για ηλικίες μέχρι 24 ετών ανέρχεται στο τρομακτικό ποσοστό του 60% και στις νέες γυναίκες είναι 66,3%. Στην πραγματικότητα η ανεργία ξεπερνά το 30%. Και οι άνεργοι ξεπερνούν τα 2.000.000 άτομα. Και να σκεφθεί κανείς ότι προσμετρούνται στον ενεργό πληθυσμό και όσοι απασχολούνται και για μερικές ώρες τον μήνα.

Χωρίς κανένα δισταγμό τσακίζουν κυριολεκτικά τον λαό και την ίδια στιγμή τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Τρανό χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χθεσινή τους απόφαση να κλείσουν την κερδοφόρα ΕΡΤ και να πετάξουν στο δρόμο 2.700 εργαζόμενους με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Απαξιώνουν την δημόσια περιουσία, λες και είναι κληρονομιά τους. Και δεν διστάζουν τα λουκέτα ή το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας να το βαπτίζουν «μεταρρύθμιση» ή επένδυση.  Ας καταλάβουν καλά, κανείς δεν τους έδωσε τέτοιες δικαιοδοσίες και κανένα δεν μπορούν να κοροϊδέψουν.  Το χειρότερο απ όλα είναι ότι κλείνουν την ΕΡΤ, επικαλούμενη κακοδιαχείριση, ατασθαλίες, παράνομους διορισμούς, αδιαφάνειες και ότι άλλο μπορεί κανείς να φαντασθεί για τα οποία έχουν την μοναδική και αποκλειστική ευθύνη. Είναι οι πρωτεργάτες  όλων αυτών των κακών που επικαλούνται.

Η περίπτωση τους μας θυμίζει τον πατροκτόνο που εκλιπαρούσε τον δικαστή να τον λυπηθεί επειδή είναι ορφανός.

Αυτοί είναι. Είναι καιρός ο Ελληνικός λαός να βγάλει τα συμπεράσματα του. Να καταλάβει ποιοι τον κυβερνούν και ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετούν. Από εδώ και πέρα έχει και ο ίδιος ευθύνη για τις επιλογές του. Ας συμπεριφερθεί ανάλογα.

Όσο για αυτούς που μας οδηγούν σε αυτήν κατάσταση, τους το λέμε ευθέως. Αυτά που κάνουν είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ και δεν παραγράφονται.

 

 

ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ

Όλα τα 'χε το Κιλκίς  …  τα διόδια  έλειπαν

Γράφει ο Βασίλης Κωνσταντινίδης

Πρόεδρος του Συλλόγου Κιλκισιωτών Αθήνας και Περιχώρων

Η παραπάνω λαϊκή παροιμία έρχεται γάντι στην απόφαση για δημιουργία διοδίων στους Ευζώνους και στην αντιμετώπιση που έχει από μεγάλη μερίδα των τοπικών παραγόντων. Και για να γίνουμε ακριβής για το τι εννοούμε, σημειώνουμε τα παρακάτω.
Πρόσφατα ψηφίσθηκε στη βουλή τροπολογία με την οποία προβλέπεται η δημιουργία διοδίων και στο νομό Κιλκίς, στη Εθνική οδό Θεσσαλονίκη – Ευρώπη στο ύψος του κόμβου της Ειδομένης. 

Σύμφωνα με την παραπάνω τροπολογία η επιβολή τελών διοδίων πραγματοποιείται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών και Δικτύων, ο οποίος και καθορίζει το ύψος των διοδίων, τον τρόπο είσπραξης και διαχωρισμού των οχημάτων σε κατηγορίες και την θέση λειτουργίας των σταθμών διοδίων.
Σχετικά με την παραπάνω απόφαση έχουμε να παρατηρήσουμε τα παρακάτω.
Κατ’ αρχή η πολιτική εκχώρησης οδικών αξόνων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για την εγκατάσταση σταθμών διοδίων συνεχίζεται και αυξάνεται. Είναι πάγια η τακτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και της σημερινής τρικομματικής ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, που αφενός φορολογούν βάρβαρα τους Έλληνες πολίτες και αφετέρου όταν κατασκευάζουν δρόμους τους υποχρεώνουν να τους ξαναπληρώσουν από την αρχή διπλά και τρίδιπλα. 
Είναι η πολιτική του χαρατσώματος του λαού και της υπεράσπισης των συμφερόντων των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων.
Παραχωρούν τους οδικούς άξονες, οι οποίοι κατασκευάσθηκαν από το υστέρημα του ελληνικού λαού, στους μεγαλοεπιχειρηματίες ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους σε βάρος του λαού, αδιαφορώντας για τους μόνιμους αιμοδότες, τον απλό Έλληνα πολίτη. 
Σε αυτή τη λογική εντάσσεται κατά την γνώμη μας και ο νέος σταθμός διοδίων που στήνεται στο νομό μας.
Οι τοπικές αρχές διαφωνούν μόνο στο σημείο εγκατάστασης τους, δηλαδή είναι υπέρ των διοδίων, με την προϋπόθεση η χωροθέτηση του να είναι κοντά στο μεθοριακό σταθμό Ευζώνων για να απαλλάξει τους πολίτες των ακριτικών οικισμών της περιοχής του νομού μας από κάθε επιβάρυνση στις εσωτερικές μετακινήσεις τους έτσι ώστε να επιβαρύνονται με τέλος διέλευσης μόνο όσοι εισέρχονται στην χώρα ή εξέρχονται αυτήν και μάλιστα το θεωρούν «αδιαπραγμάτευτο» και το παρουσιάζουν και σαν «ηρωική πράξη». 

Περίεργη πράγματι λογική ή λόγια του αέρα, όπως πολύ σοφά λέει ο λαός μας. Το όλο πρόβλημα το εντοπίζουν στο χώρο κατασκευής του σταθμού των διοδίων, μία μετακίνηση πλησίον του συνοριακού σταθμού των Ευζώνων θα τους ικανοποιούσε απόλυτα, όπως και οι ίδιοι δηλώνουν.

Κάνουν μια υποτονική και πρόχειρα σχεδιασμένη διαμαρτυρία και μετά πιθανόν να ζητήσουν από την ανάδοχο εταιρία να αποσαφηνίσει την τιμολογιακή της πολιτική. Αλήθεια τι σημασία έχει για τον λαό αν το τίμημα θα είναι 2,40 ή 2,70 ευρώ.

Σε ότι αφορά τους τοπικούς παράγοντες αναρωτιέται κανείς μήπως υπάρχουν και άλλες σκοπιμότητες, όπως για παράδειγμα η έμμεση παρεμπόδιση των κατοίκων των παραμεθορίων οικισμών να πραγματοποιούν φθηνές αγορές, λόγω του κόστους των διοδίων, από τα γειτονικά χωριά της FYROM με δεδομένη την δεινή οικονομική κατάσταση που έχουν περιέλθει τα τελευταία χρόνια από την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, αναρωτιέμαι μήπως.

Τους κυβερνητικούς και τοπικούς παράγοντες αυτό που θα έπρεπε να τους απασχολήσει ιδιαίτερα είναι η τραγική κατάσταση υπολειτουργίας του τελωνείου των Ευζώνων, της δεύτερης μεγαλύτερης πύλης εισόδου τουριστών στην χώρα μας και το σημαντικότερο η δεινή κατάσταση που έχουν περιέλθει τα νοικοκυριά.
Η δημιουργία σταθμού διοδίων και ο χώρος εγκατάστασης τους μάρανε. Η λογική της κυβέρνησης όπως αυτή εκφράστηκε, είναι ότι ο χρήστης πρέπει να πληρώνει τόσο για την κατασκευή, όσο και για τη συντήρηση του δρόμου. 

Σήμερα, με τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις, την ανεργία που πλησιάζει στο 30%, την περικοπή μισθών και συντάξεων, την πείνα να μεγαλώνει, δεν είναι αποδεκτό κανένα νέο χαράτσι όπως αυτό των διοδίων. Κοροϊδία, επίσης, αποτελεί και η συζήτηση που ανοίγουν για την τοποθεσία που θα πρέπει ή δήθεν θα βολεύει να τοποθετηθούν τα νέα διόδια, όταν και οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά πως στη σύμβαση που έχει υπογραφεί προβλέπεται τα διόδια στους εθνικούς δρόμους να ξεφυτρώσουν σαν τα μανιτάρια, καθιστώντας απαγορευτικές τις μετακινήσεις για τα λαϊκά στρώματα.

Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να κινούνται δωρεάν σε σύγχρονους και ασφαλείς αυτοκινητόδρομους γιατί τους έχουν πληρώσει και συνεχίζουν να τους πληρώνουν με τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας και τους τεράστιους φόρους στα καύσιμα.

Οι συμπατριώτες μας και γενικότερα ο ελληνικός λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει, ότι για να ανατραπεί αυτή η πολιτική χρειάζεται ο δικός τους οργανωμένος αγώνας και η συμμαχία των εργαζομένων με τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους στις πόλεις και στα χωριά.

Το πρόσφατο παράδειγμα της ΕΡΤ πρέπει να μας διδάξει πολλά. Κατ’ αρχή δείχνει το πόσο αδίστακτη είναι. Δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Δεν διστάζουν να επικαλεσθούν ακόμα και κακοδιοικήσεις, κακο ιαχειρίσεις, ατασθαλίες για τα οποία την αποκλειστική ευθύνη προκειμένου να πάρουν βάρβαρα μέτρα και να επιρρίψουν ευθύνες σε απλούς εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΕΡΤ. Ζήσαμε αυτές τις μέρες το θέατρο του παράλογου.

Το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να υπακούουν αδιαμαρτύρητα στην τρόικα και να φορτώνουν το κόστος στους συνήθεις «ύποπτους», στον απλό πολίτη.

Στον αγώνα τους αυτό ας μην περιμένει κανείς τίποτα σημαντικό ή πιθανόν και τίποτα από τους τοπικούς παράγοντες. Με βάση τα όσο μέχρι σήμερα έχουν πει, συμφωνούν με την εγκατάσταση των διοδίων. Διαφωνούν μόνο με το σημείο εγκατάστασης τους.

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα, που λέει πολύ σοφά ο λαός μας.

Ας πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, αν θέλουν να μην είναι τα αιώνια θύματα και οι μόνιμοι αιμοδότες.

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ ΚΡΟΥΣΙΩΝ ΚΙΛΚΙΣ

Αναγνώριση και ένταξη των τριών ορεινών χωριών των Κρουσίων στα ολοκαυτώματα της περιόδου 1941-1945.Συντάκτης: Β. Κωνσταντινίδης

ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΣΤΟ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ, βιβλιογραφία

Γ. ΜΕΡΟΣ:  Περιεχόμενα - Βιβλιογραφία

ΒΑΣΙΛΗΣ Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

 

ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ

ΣΤΟ

ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ

 

ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΗΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πρόλογος

Το Κιλκίς μετά τους βαλκανικούς πολέμους

Οι ανταλλαγές πληθυσμών στα Βαλκάνια

Η εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα

Το οδοιπορικό των Ποντίων: Πόντος – Φαχρέλ – Μελάφτσα

Το Χρονικό φυγής από το Φαχρέλ

Η εγκατάσταση στη Μελάφτσα ή Μαλόφτσα

Το οδοιπορικό των Βλάχων: Ήπειρος – Ηλιόλουστο

Το αγροτικό ζήτημα στο Νομό Κιλκίς

Ηλιόλουστο

Μιχαλίτσι

Το χρονικό του αγώνα των ακτημόνων

 

ΣΥΝΤΟΜΕΥΣΕΙΣ

ΕΑΠ:    Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων

ΓΔΕΜ: Γενική Διεύθυνση Εποικισμού Μακεδονίας

ΝΣΚ:    Νομικό Συμβούλιο του Κράτους

ΕΓΣ:     Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών

ΟΑΣΚ: Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Κιλκίς

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

ΜΑΧΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ	ΜΑΧΗΤΗΣ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ	ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ	ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
3/2/1977	3/12/1977	2/12/1976	2/10/1976
15/12/1979	23/3/1981	30/10/1976	13/10/1976
12/1/1980	30/3/1984	7/12/1976	19/11/1976
26/6/1980		12/1/1977	20/11/1976
28/6/1980		23/2/1977	12/1/1977
5/7/1980		7/7/1979	13/1/1977
12/7/1980		4/12/1979	7/7/1977
17/7/1980		6/12/1979	30/10/1977
26/7/1980	ΝΕΟΙ  ΚΑΙΡΟΙ	24/6/1980	3/12/1977
25/10/1980	23/4/1982	25/6/1980	13/12/1977
13/12/1980	14/1/1983	27/6/1980	30/3/1978
28/2/1981	15/4/1983	28/6/1980	1/10/1979
19/3/1981	22/4/1983	29/6/1980	20/10/1979
21/3/1981	29/4/1983	1/7/1980	6/12/1979
28/3/1981	13/12/1983	3/7/1980	7/12/1979
7/1/1983	17/3/1984	25/10/1980	12/12/1979
14/1/1983	6/4/1984	ΘΕΣ/ΝΙΚΗ	13/12/1979
25/2/1983		6/12/1979	28/12/1979
4/3/1983		25/10/1980	1/1/1980
15/4/1983		10/2/1986	20/6/1980
22/4/1983	ΓΝΩΜΗ	ΕΓΝΑΤΙΑ	24/6/1980
13/12/1983	13/12/1983	17/9/1981	27/6/1980
23/3/1983	19/10/1984	20/11/1981	28/6/1980
30/3/1983		10/2/1986	3/7/1980
1/6/1984			4/7/1980
10/10/1984	ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ	ΤΑ ΝΕΑ	17/7/1980
12/10/1984	22/10/1976	13/12/1979	23/7/1980
31/1/1986		5/1/1981	7/9/1980
28/3/1986			26/10/1980
14/2/1988		ΕΜΠΡΟΣ	28/10/1980
22/4/1988		12/3/1930	1/11/1980
4/11/1988			4/11/1980

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (συνέχεια)

21/11/1980	6/5/1981	14/12/1982	12/3/1930
26/11/1980	30/9/1981	9/1/1983	2/11/1930
28/11/1980	6/10/1981	14/12/1983	20/4/1931
20/3/1981	20/10/1981	21/4/1984	21/4/1931
23/3/1981	5/12/1981	3/2/1928	26/4/1931
17/4/1981	8/1/1982	23/9/1929
8/10/1997	4/11/1997

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΑΡΧΕΙΟ ΚΩΣΤΑ ΣΑΒΒΙΔΗ

ΣΑΜΟΥΗΛΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ:  ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΡΣ

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝ:  ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΟΣ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟΥ 1932

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ:  ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ:  ΚΙΛΚΙΣ 1914 – 1934

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ:  ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΝΟΜΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ:  ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΑΝΔΡ. – ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΧΡ.:  ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΕΙΣ ΚΑΥΚΑΣΟΝ
                                                                                  ΡΩΣΙΑΣ

NATIONAL GEOGRAPFIC:  ΠΟΝΤΟΣ

ΛΙΘΟΞΟΟΥ ΔΗΜ.:  ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ:  ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΕΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ ΣΤΗ  ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ:  ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ                ΣΤ. ΤΖΟΥΜΑΚΑ ΜΕ ΑΡΙΘΜ. 306/24-10-97

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ:  

 

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟΥ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ.

ΝΑΟΥΜΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ:

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ  ΣΤΟ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ.